Wówczas dla uzyskania wartości rezystancji w omach należy w obliczeniach długość wyrażać w centymetrach, przekrój w centymetrach kwadratowych. Przy wzroście temperatury przewodów metalowych zwiększa się ich rezystywność. Natomiast przy nagrzewaniu węgla, grafitu i elektrolitów rezystywność tych materiałów maleje. W tym samym stosunku co i rezystywność zmienia się rezystancja przewodu. W stosunkowo niedużych granicach zmian temperatury (30... 150°C) można z wystarczającą dokładnością przyjąć, że względne przyrosty rezystancji są proporcjonalne do zmian temperatury. Jeżeli w temperaturze tj rezystancja danego przewodu wynosi, a przy temperaturze ma wartość R2 to wobec przyjętego założenia przy czym a jest tzw. współczynnikiem temperaturowym rezystancji, który wyraża względny przyrost rezystancji przewodu przy wzroście jego temperatury o 1 kelwin (1 K) lub o 1°C.