Otrzymywanie aluminium przeprowadza się na drodze elektrolizy w wysokiej temperaturze (~ 900°C) tlenku glinu Al2Os rozpuszczonego w roztopionym kriolicie w wannach stalowych, wyłożonych płytami węglowymi, do których przyłącza się biegun ujemny źródła napięcia — stanowiącego katodę. Anodą są elektrody węglowe zanurzone w elektrolicie. Podczas elektrolizy jony dodatnie aluminium przenoszą się ku 'katodzie i jako płynne aluminium osiadają na dnie wanny. Jony ujemne tlenu dochodzą do anody i jako atomy tlenu łączą się z węglem anod, powodując ich spalanie się. Galwanostegia ma na celu powlekanie metali cienką warstwą (kilka mikrometrów) innego metalu bardziej odpornego na utlenianie niż metal powlekany, np. złota, srebra, chromu, niklu itp. Uzyskana w ten sposób warstwa, zwana warstwą antykorozyjną, chroni powierzchnię pokrytego materiału przed korozją, czyli utlenianiem; np. wyroby stalowe pokrywa się warstwą niklu. Przedmioty metalowe, które mają być pokryte warstwą innego metalu, wygładza się, poleruje i starannie odtłuszcza, po czym umieszcza się w wannie („w kąpieli") jako katodę. Rodzaj elektrolitu zależy od metalu, jakim mają być pokryte przedmioty zanurzone w wannie. Przy niklowaniu elektrolitem jest stosowany roztwór soli niklu, przy posrebrzaniu — roztwór soli srebra.